de bescheiden hotello

Dat tijd vliegt, dat was me echt wel duidelijk, en dat dit harder lijkt te gaan naarmate je meer “fun”hebt: Check!

“Hotello
Ik plande vorige week spontaan een vakantie-bezoek aan een hotelschoolvriend (ben een van de weinigen die het woord “hotello” echt niet zonder een lichte rilling kan uitspreken).
Enthousiast heen-en-weer-Messenger-end (?) realiseerde ik me ineens dat we met dit bezoek ook meteen een jubileum konden vieren: we leerden elkaar kennen als lichting ’95-2 in februari 1995.

Jubileum-jaar?
Ineens zijn we 20 jaar verder, 20 jaar ouder, wijzer en 20 (nee echt!) grijze haren rijker.
HHS Den Haag, 95-II. Het lijkt inderdaad een eeuwigheid geleden. Wat kan je veel doen, leren en beleven in 20 jaar!
Van hotellerie, traditionele horeca naar zorg, cultuur en catering: ik heb volgens mij in 20 jaar wel 40 jaar aan waardevolle ervaringen en (mensen)kennis opgedaan.

Toen ik een jaar geleden een andere leuke hotello (…) sprak, (we begonnen beiden tegelijk aan een nieuwe uitdaging) vroeg ze me hoe ik nu wist of ik voldoende kennis, ervaring en bagage had om als interim manager mensen en bedrijven te helpen. Ik heb nog vaak aan haar oprechte vraag gedacht, omdat het iets zegt over wie zij is, en hoe zij in het leven stond: hardwerkend, down-to-earth, een “doe maar gewoon”-mentaliteit, maar wel met een schat aan ervaring en kennis, die voor haar zo logisch en gewoon was geworden, dat ze het niet meer herkende als unieke en waardevolle kennis en ervaring.

En ik dacht er vorige week weer aan, nadat Youp in zijn column deels duidde waarom ik het woord “hotello” mijdt. Hoewel de hotelschool vele deuren opent, is de associatie met die benaming niet positief. (zie voor de column van Youp http://www.nrc.nl/youp/2015/01/03/hoteldebotel/  )

Ik ontmoet ze ook regelmatig bij mijn opdrachtgevers: echte, oprechte, recht-door-zee, hardwerkende vakmannen en -vrouwen, die zich onvoldoende realiseren dat hetgeen zij zich al die jaren eigen hebben gemaakt hebben bijzonder en zeer, zeer waardevol is.

Trots!
Dus collega’s! Wees trots op al je ervaringsjaren, realiseer je dat al die kennis en ervaringen jouw kapitaal, jouw unieke waarde is en dat wat voor jou vanzelfsprekend is, voor een ander een waardevolle eye-opener kan zijn.

Proost!
Op dat 2015 maar weer een prachtig oogst-jaar mag worden vol nieuwe ervaringen, waarin we zelf ook anderen weer kunnen inspireren door kennis te delen, Proost!

 

Cynthia Ringeling, Cinterim!proost
Freelance Interim manager en verandermanager voor Hospitality in Horeca, Zorg en Cultuur